چینه شناسی و فسیل شناسی
طیبه سربندی فراهانی؛ مهدی یزدی؛ محمودرضا مجیدی فرد
چکیده
در ناحیه کپهداغ، توالی رسوبی ژوراسیک میانی- بالایی، ردیف های مارنی- آهکی دریایی و فسیلدار میباشند. پژوهش حاضر به مطالعه افقهای آمونیتدار از بخش بالایی سازند چمن بید به ستبرای ۲۵۵ متر پرداخته که معادل با عضو 4 سازند چمنبید است. این بخش شامل تناوب سنگ آهک و مارن بوده و به سه زیرعضو تقسیم شده است که از وکستون، مادستون تا گرینستون ...
بیشتر
در ناحیه کپهداغ، توالی رسوبی ژوراسیک میانی- بالایی، ردیف های مارنی- آهکی دریایی و فسیلدار میباشند. پژوهش حاضر به مطالعه افقهای آمونیتدار از بخش بالایی سازند چمن بید به ستبرای ۲۵۵ متر پرداخته که معادل با عضو 4 سازند چمنبید است. این بخش شامل تناوب سنگ آهک و مارن بوده و به سه زیرعضو تقسیم شده است که از وکستون، مادستون تا گرینستون تشکیل شده است. براساس حضور 7 افق آمونیتدار، محدوده زمانی اکسفوردین- تیتونین پسین را نشان میدهد. آمونیتهای سازند چمنبید به خانوادههای Perispinctidae, Ataxioceratidae, Haploceratidae, Oppeliidae, وAspidoceratidae تعلق دارند. براساس پراکنش آمونیتها، ترازهای آمونیتدار به ترتیب از قدیم به جدید با بیوزونهای استاندارد جهانی Hybonatum, Semiforme, Fallauxi, Pointi و Microcanthum از نظر زمانی مطابقت دارند. از نظر دیرینه زیستجغرافیایی، آمونیتهای متعلق به خانواده Ataxioceratidae که به فراوانی در برش چمنبید حضور دارند نشاندهنده قرابت آمونیتهای تیتونین ایران با انواع ایالت سابمدیترانه میباشد؛ البته تعداد کمی از آمونیتهای متعلق به ایالت اتیوپین نیز در این میان موجود هستند. همچنین شایان ذکر است که آمونیتهای تیتونین پسین نظیر Zappalia cf. zapalensis, Paraulacosphinctes transitorios, P.seneoides برای اولین مرتبه از ایران گزارش میشوند.
چینه شناسی و فسیل شناسی
طیبه سربندی فراهانی؛ مهدی یزدی؛ محمودرضا مجیدی فرد
چکیده
پژوهش حاضر به مطالعه سیستماتیک و معرفی فرامینیفرای کفزی سازند چمنبید در برش الگو و سازند فرسیان در برش غزنوی میپردازد. سازند چمنبید در برش الگو شامل تناوبی از مارن، سنگ آهک و سنگ آهک مارنی حاوی فرامینیفر و آمونیت به سن ؟باتونین- تیتونین پسین میباشد. برش غزنوی در حدفاصل شاهرود- آزادشهر رخنمون داشته و شامل مارنهای نرم فسیلدار، ...
بیشتر
پژوهش حاضر به مطالعه سیستماتیک و معرفی فرامینیفرای کفزی سازند چمنبید در برش الگو و سازند فرسیان در برش غزنوی میپردازد. سازند چمنبید در برش الگو شامل تناوبی از مارن، سنگ آهک و سنگ آهک مارنی حاوی فرامینیفر و آمونیت به سن ؟باتونین- تیتونین پسین میباشد. برش غزنوی در حدفاصل شاهرود- آزادشهر رخنمون داشته و شامل مارنهای نرم فسیلدار، ماسه سنگ، رس و آهک زیستآواری با تنوع بالایی از فرامینیفرهای کفزی و آمونیت میباشد. در این برش نیز با توجه به حضور آمونیتهای متعلق به خانوادههای Oppelidae و Rienikiedae سن این نهشتهها کالوین تعیین شده است. در برش غزنوی23 جنس و 39 گونه و در برش چمنبید 10 جنس و 16 گونه فرامینیفر شناسایی شده که غالباٌ به زیرراسته Lagenina و Rotaliina خانوادههای Nodosariidae, Vaginilunidae و Epistominidae تعلق دارند که بعلت تنوع بالای آنها، توصیف سیستماتیک برخی از آنها ارائه گردیده است. شایان ذکر است که 28 گونه از فرامینیفرهای ژوراسیک، برای اولین بار از ایران گزارش میشوند.. براساس مطالعات این تحقیق، تجمعات فرامینیفرهای ایران در این زمان بیشترین تشابه را با اجتماعات نواحی شمالی قلمرو تتیس نشان میدهند.
امیر حسین رحیمی نژاد؛ مهدی یزدی؛ علیرضا عاشوری
چکیده
رسوباتدریایی کم ژرفایی که به تازگی در توالی بختیاری در ناحیه شلمزار شناسایی شدهاند، از نظر مجموعه فسیلی شکمپایان(گاستروپودها) مورد بررسی قرار گرفتهاند. در طی مطالعات انجام شده، رژیمهای تغذیهای شکمپایان و بومشناسی آنها تعیین و تفسیر شدند. بر اساس بررسیهای سامانمند (سیستماتیک)، 21 جنس و 9 گونه از شکمپایان متعلق به 20خانواده، ...
بیشتر
رسوباتدریایی کم ژرفایی که به تازگی در توالی بختیاری در ناحیه شلمزار شناسایی شدهاند، از نظر مجموعه فسیلی شکمپایان(گاستروپودها) مورد بررسی قرار گرفتهاند. در طی مطالعات انجام شده، رژیمهای تغذیهای شکمپایان و بومشناسی آنها تعیین و تفسیر شدند. بر اساس بررسیهای سامانمند (سیستماتیک)، 21 جنس و 9 گونه از شکمپایان متعلق به 20خانواده، در برش مورد مطالعه شناسایی و معرفی شدند که در بین مجموع رخسارههای واحد دریایی توالی بختیاری، در 7 تجمع و رخساره تجمع یافتهاند. خانوادههای تعیینشده از شکمپایان عبارتند از: Turritellidae، Conidae، Muricidae، Cerithiidae، Volutidae، Ranellidae، Strombidae، Olividae، Naticidae، (?) Mitridae، Triforidae،Aclididae ، Plesiotrochidae، Trochidae، Melongenidae، Sorbeoconcha، Turbinidae، Cypredae، Cancellariidaeو .Buccinidae? Indet فراوانترین شکمپایان به خانوادههایCerithiidae، Strombidae، Turritellidaeو Turbinidae تعلق دارند. از نظر رژیمهای تغذیهای، شکمپایان شناساییشده در چهار گروه: 1) معلقخواران با قابلیت جابهجایی، 2) جوندگان همهچیزخوار ، 3) گوشتخواران و 4) علفخواران جای گرفتهاند که در این بین با توجه به تجمع بقایای گیاهی و عدسیهای زغالسنگ در بیشتر رخسارههای رسوبات دریایی، انواع علفخوار گسترش و پراکندگی بیشتری دارد. بر اساس نوع عادتهای غذایی شکمپایان، پراکندگی آنها تحت کنترل تغییرات انرژی و آشفتگی آب، میزان مواد معلق آب، میزان رسوبگذاری و مقدار نفوذ خردههای گیاهی به درون حوضه بوده و نشاندهندة بخشهای پرانرژیتر میانکشندی (اینترتایدال) تا نواحی میانی، کمانرژیتر و ژرفتر منطقه کمنور (الیگوفوتیک) در یک رمپ میانی با ژرفایی حدود 40 متر هستند. همچنین، لازم به بیان است که با فراوانی مواد غذایی در محیط و همچنین افزایش ژرفا، اندازه صدف شکمپایان تحلیل یافته است که بر این اساس، شکمپایان شناساییشده، به دو دسته ریزشکمپایان و درشتشکمپایان تقسیمبندی میشوند. نزدیکی تاکسونهای کشف شده در رسوبات دریایی توالی بختیاری با نمونههای گزارش شده از تتیس مدیترانهای و به ندرت اقیانوس هند و دریای کاراییب، گویای این واقعیت است که ناوة (تراف) زاگرس در زمان زندگی گروههای جانوری شناسایی شده، بیشترین ارتباط را با حوضههای مدیترانهای و پاراتتیس داشته است.
مریم نورالدینی؛ سمانه رحمتی؛ مهدی یزدی
چکیده
برشهای مورد بررسی در جنوب باختری ایران مرکزی، در ناحیه آباده واقع شده است. سنگشناسی اصلی رسوبات در این بخش شامل شیل، ماسهسنگ و سنگآهک است. بررسی کنودونتهای این برش منجر به شناسایی چهار زیستزون شد که شامل: Idiognathodus delicates Zone(باشکرین- موسکوین)،ZoneStreptognathodus oppletus (کازیموین تا ژلین آغازین)وSweetognathus whitei Zone،Neostreptognathodus pequopensis Zone (آرتینسکین) ...
بیشتر
برشهای مورد بررسی در جنوب باختری ایران مرکزی، در ناحیه آباده واقع شده است. سنگشناسی اصلی رسوبات در این بخش شامل شیل، ماسهسنگ و سنگآهک است. بررسی کنودونتهای این برش منجر به شناسایی چهار زیستزون شد که شامل: Idiognathodus delicates Zone(باشکرین- موسکوین)،ZoneStreptognathodus oppletus (کازیموین تا ژلین آغازین)وSweetognathus whitei Zone،Neostreptognathodus pequopensis Zone (آرتینسکین) است. بر مبنای کنودونتهای شناسایی شده سن باشکرین- ژلین آغازین برای سازند سردر و آرتینسکین برای نهشتههای پرمین (معادل سنی سازند خان) در این ناحیه در نظر گرفته شده است. بر این اساس، مرز کربنیفر- پرمین در این ناحیه به صورت ناپیوستگی فرسایشی (Paraconformity) است. مقایسه این ناحیه با مناطق همجوار نشان داد که که این مناطق همانند دیگر نقاط ایران پس از اشکوب کازیموین از آب خارج شده و فرسایش شدیدی در ناحیه حاکم شده است. سپس با آغاز ذوب یخچالها و در پرمین زیرین بر اثر پیشروی دوباره دریا، منطقه به زیر آب میرود البته حوضه رسوبی در این بخش از ایران مرکزی نسبت به مناطق همجوار از ژرفای بسیار کمتری برخوردار بوده است.